było wspaniale!
jestem okropnie dumna z tych, którzy przyszli na koncert.
naprawdę czuć było, że zależało im na tym koncercie, że chcieli usłyszeć coldplay. i nie byli to tylko ci, którzy znają zespół od vivy, którzy przyszli posłuchać radiowych przebojów. wokół mnie było mnóstwo prawdziwych fanów, większość miała firmowe koszulki i wykrzykiwała słowa niemal wszystkich piosenek albo w inny sposób ukazywała zaangażowanie w koncert.

piękne było to, że chris zauważył i docenił starania publiczności. co raz dziękował nam, również po polsku i podziwiał zaangażowanie. miał świetny kontakt z publicznością, był bardzo ciepły.

wiele osób spodziewało się tylko nowych kawałków. i…

aaaa, nie mogę się od niego uwolnić!!!
ten człowiek jest niesamowity, zarówno jako muzyk, jak i prywatnie.

"i wanted to congratulate you poland for your independence day! i read it yesterday on wikipedia! "
"i said that was the last song, because i really had to pee!"
" allt varð hljótt - haha, youre not the only ones with strange language!"
" - what does it mean? - you have your secrets, i have mine… "
"Þau hafa sloppið undan þunga myrkursins (the sky may be falling, but the stars look good on you) - jest optymistyczna, bo może i…

zaczęło się tak:
http://sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash2/hs155.ash2/41111_151170434900983_100000240838314_397753_1041481_n.jpg
"profanum zmienia się w sacrum, gdy nogom bliżej do nieba niż do ziemi.

jeśli podarujecie mi ten przewspaniały bilet, chętnie nauczę was lewitowania! :)"

w odpowiedzi wiadomość: Sacrum Profanum: Gratulacje! Zajęłaś 2 miejsce w naszym konkursie :) W nagrodę dostaniesz od nas podwójny bilet na koncert Jónsiego, który odbędzie się 17 września. Bilety odbierzesz w namiocie Krakowskiego Biura Festiwalowego przed wejściem na teren Kombinatu.

radość, przygotowanie do podróży.
kraków. kombinat, otrzymanie biletów bez problemów.
potem specjalny autobus zawozi nas na halę ocynową.
siadamy na miejscach i czekamy.
zapowiedzi, oklaski. cisza.
potem większe oklaski i krzyki.
wchodzi.…

jeśli męczą się polskie festiwale, brudny jarocin, agresywny woodstock, komercyjny i przeludniony haineken albo obciachowe juwenalia, powiem jedno: idź na off festival.
zapłacisz mniej, zobaczysz więcej, a i wrażenia będą lepsze, bogatsze.
to niesamowite, że tam istnieje zupełnie inny świat. tłum mniejszy, bardziej sympatyczny, ludzie jakby przemieszani i wyselekcjonowani przez muzykę, której słuchają. i niewielu jest przysłowiowych bananów, którzy nazywają się alternatywnymi. na off festival przychodzą ludzie, którzy naprawdę poszukują czegoś innego, konkretnego, różnego od muzyki, którą zazwyczaj można usłyszeć w radiu.
brak tu wielkich gwiazd z pierwszych stron gazet muzycznych, ale nie brak gigantów. nie brak zespołów, które mogłyby…

ja ostatnio wierzę w to, że koniec świata nadejdzie.
w związku z tym doskwiera mi nastrój melancholijny.
często, zupełnie przypadkiem, towarzyszy mi też melancholijna muzyka.
mama oczywiście uważa, że staję się satanistką albo samobójczynią, bo niektóre piosenki są naprawdę smutne. ale dla mnie są one po prostu piękne.
i tak wsłuchuję się w grzegorza turnaua, trochę w jana kaczmarka, dzisiaj w katarzynę nosowską śpiewającą piosenki osieckiej. a na pocieszenie skoczne i pełne optymizmu utwory marka grechuty. no bo przecież to lepsze musi przyjść…

można powiedzieć, że od sigur rós i mojej róży do muzyki klasycznej droga niedaleka.
najpierw wyczulił się mój słuch na pianino, skrzypce i wiolonczelę.
potem róża pokazała ma hansa zimmera.
w między czasie obejrzałam "ladies in lavender" i zakochałam się w skrzypcach,
ale to nic, bo potem przesłała mi kilka piosenek z soundtracku "finding neverland".
i tak zakochałam się w muzyce jana ap kaczmarka, a przede wszystkim w utworze "forgotten overture".
ale najlepsze miało przyjść dopiero niedawno.

od dawna kocham dźwięk wiolonczeli.
niektórzy mówią, że ma ona dźwięk zbliżony do dźwięku głosu ludzkiego.
a ja… ja…

środa, 11 listopada.
jak każdy przykładny patriota uczciłam ten dzień obojętnością.
jedyny akcent bycia polakiem zrodził się ok. godziny 19 w okolicach starówki.
albowiem tomasz jest cudownym i wyjątkowym człowiekiem.
było zimno, mokro i nieprzyjemnie.
przeciekły mi fioletowe buty za beznadziejną sumę ileś tam, dziewięćdziesiąt dziewięć. "i stópki mi zmarzły".

joanna przywitała nas w zwiewnej, przypominającej odległe lato sukience.
napoiła pysznie pachnącą herbatą i pozwoliła zagrać w warcaby.

namiot był pełen ludzi, patriotów i ludzi obojętnych.
patriotów reprezentował pewnie tomek; tych obojętnych - ja.
koncert był magiczny i przecudowny.
pustki to jednak mój ulubiony polski zespół.
wracaliśmy w dobrych humorach.…

a ja lubię sobotnie koncertowanie.
lubię spotkania ze znajomymi z forum.
poprzednia sobota pod tym względem była świetna.
aż trudno powiedzieć, jak bardzo ich lubię!
orange music festival jakościowo taki sobie.
oczywiście jedyna ze znajomych tańczyłam i śpiewałam z calivnem harrisem.
ale mgmt to totalna pomyłka i uciekliśmy do domu.
(no i ludzie; "wkurwia mnie ten tranzyt"…)

dzisiaj myslovitz.
och, cudowny to był koncert!
byłam już na kilku koncertach rojasa, ale każdy działa na mnie w inny sposób.
standardowa setlista, piękny głos rojka, dziki tłum i pląsy.
wrzeszczałam całe teksty, tańczyłam i skakałam.
aśka gdzieś tam krzyczała i machała rękami,…

jestem lansem i lubię elektro.
albo nie mam pojęcia, jak nazwać tę muzykę.
lubię metronomy, bo fajnie piszczą, mają fajne teledyski i fajne dźwięki.
akceptuję motoboya i mujuice, bo poznałam ich na laście.
słucham calvina harrisa, bo polly go lubi, a ja lubię polly.
znam mgmt, bo idę na orange warsaw festiwal.
eletro jest seksi.
słuchanie elektro jest fajne.
wszyscy jesteśmy fajni, bo znamy zespół kombi i grzesia skawińskiego.
a to przecież prawdziwe polskie elektro!
xD

od promocji viva la vida or death and all his friends wszyscy fani coldplay podzielili się na tych, którym nowy styl zespołu bardzo się spodobał i tych, którym nie tyle co nie przypadł do gustu, a nawet ich przeraził. oczywiście nikt nie będzie oceniał pracy speców od wizerunku zespołu coldplay, ale chyba troszkę przesadzili.
ok, przyznam, że początkowo podobało mi się to retro, wymyślone przez chłopaków stroje, pomysł z nagrywaniem w piekarni, wykorzystanie obrazu delacroix, nawiązanie do fridy kahlo, nowy, padaczkowaty taniec chrisa i tak dalej.

po rewelacjach związanych z teledyskiem do 'strawberry swing', który miał się ukazać w wybranych…