yazılamadıklarından dolayı haliyle farklı konulardan bahsedeceğim.

örneğin; yüzbinlerce kere aynı şarkıyı dinleme isteği, mutluyken mutsuzluk arama çalışması, suni gündem ve ortamlarda farklı hissetmeye çalışmak, etrafımı oyun hamuru zannedip istediğim şekli vermeye çalışmam ama her yeri batırıp sonunda hamur yığınının arasında kalakalışım, daha 26 yaşında bahçeli yazlık ev sahibi olup yazları tatile nereye gideceğimin bile belli olmasını isteyip sürpizlerden uzak kalmak istemem, bacaklarımı sıcak kuma gömme merakım ve eklem romatizmam, geçmişin eskide mi kaldığı yoksa sürekli kendini yenileyerek peşimden mi koştuğu konusundaki kararsızlığım, ne hissettiğini kendi bile anlamayan ruh halim.

bitti. çıkabilirsiniz.

kocaman bir değişiklik nerde satılır acaba?

değil tüm paramı, 25 senemi verebilirim karşılığında.

not: tamam ya tamam 26 olsun

allah beni gudik yapsın

tam anlamıyla başlıktaki gibi bir yazı yazmak istedim şu anda.

konusuz. anlamsız. dağınık. nereye çekersen oraya gidecek ve nereden başlayacağını bilmeyen bir yazı.

yine de bir sıraya koymak lazım. biraz işlerden bahsetmeli.

kötü misal emsal olmaz derler ama ben ister istemez bir halta yaramayıp akşama kadar etrafa salak salak bakan insanlar gördükçe işten soğuyorum. onlar etrafta oksijen israf edip haybeye bizi tükettikçe hepsine kafa atmak istiyorum. adaletin ne olduğunu değil ama ne olmadığını bize gösterdikleri için yine de minnettar olmak lazım, bunlara ve bunların büyükbaşlarına. bu tepeden inmeler bir gün inerken çakılıverseler ve hepimizi derin bir oh çeksek. sonrası derya…

kardeşimin de hesaplamalara olan katkısıyla farketmiş bulunuyorum ki tam 189 gündür annemi görmüyorum. çok çok çok özledim hepsini. evimi. bandırmayı. aptal ido feribotunu bile özledim. şimdi yine gözlerim doldu aklıma gelince. yarın gidiyorum nihayet. artık bir gün daha sabredecek gücüm kalmadı zaten. bu yüzden bugünlerde fon müziğim ben annemi isterim..

üşüdüm senden baba ocağım gözümde tüter
uy adaletsiz dünya gücün hep bana mı yeter

kaç yüzyıl oldu yazmayalı bilmiyorum. bugün çok içimden geldi. çok içimden gelmesinin sebebi çok işimin olmasından sanırım. hangi birini yapacağımı şaşırdığımdan ben de buraya sardırdım.

son günlerde tabiki duman'ın yeni albümünü dinliyorum. ama ipod skroplaması acayip midir nedir anlamadığımdan buraya yansıtamıyorum bir türlü. olsun ben de böylece beyan ettim sanki merak eden varmış gibi.

güldüm geçtim genceciktim
aşk içinde meşke daldım
kendimi buldum onu kaybettim
anlayamadın ya

seviyorum

http://www.thecinemasource.com/moviesdb/images/Breakfast_At_Tiffanys%20-%20DVD%20-%20Audrey_Hepburn%20George_Peppard.jpg

insan ne oldum filan dememeli.. bununla birlikte hiçbir şeyle hatta bir şarkıyla bile dalga geçmemeli..

gel tezkere

ben kopardım bu şarkıyı duyduğumda. dinlerken demiyorum farkındaysanız.. duyduğumda diyorum.. çünkü dikkate alıp dinleme gereği duymazdım.. sarı kız, muhtar emmi filan dedikçe ölürdüm gülmekten..

şimdi dilimin saklı bir ucunda bu şarkı var.. dinlemeye gerek kalmaksızın bu şarkıyı aklımdan geçirirken bile gözlerimden yaşlar boşanıyor.

çeşmelerde odalarda adın okunur
okundukça yüreğime hancer sokulur
seni anmak günah değil, kırk kat ellere
söyleyemem ben derdimi kendime bile

şimdi efendime söyleyeyim şöyle de bir site var..

my number 1

buna doğumgününüzü giriyorsunuz.. o gün UK ve US listelerinde bir numara olan şarkıları söylüyor. ben çok sevdim ve şarkıları derhal kendi şarkım ilan ettim. bundan sonra benim diyeni yakarım ve ölene dek kendisinin kulağına bu şarkıları söylerim.. hahaaayttt.

benimkiler şöyle.. (çok merak ediyorsunuz ya :P)

US Chart: Sweet dreams

UK Chart: Red red Wine

vega

vega konseri olup da vermeyeeen!

ya hakkaten vegam geldi. ortalıktan da haberim yok ne var ne yok diye. şöyle eli düzgün bir yerde vega konseri varsa, bundan da haberi olan varsa beni bi buldurun zahmet olmazsa.

http://www.eksisozluk.com/show.asp?id=9917558