torsdag 19 Jul 2012, 13:05
Thu 12 Jul – RockHarz Open Air 2012
Rock Harz Open Air is een Duits festival gelegen nabij het vliegveld van Ballenstedt, een afgelegen locatie omringd door velden en natuur. Een klein maar gezellig festival waar tal van bands uit verschillende metalgenres optreden.
De eerste dag dreigde letterlijk in het water te vallen door de massale hevige regenbuien die over Duitsland trokken. In de namiddag bleef het gelukkig droog, een mooie start voor het festival. Parkings lagen er nog deftig bij alsook het festivalterrein zelf, goed georganiseerd en met kraampjes en winkels aan de zijkanten. De bands spelen na elkaar afwisselend op twee podia.
PAIN was te zien op de Dark Stage. Industrial metal rond Hypocrisy zanger Peter Tägtgren. Zeer veel volk was er nog niet, maar de aanwezige mensen konden het appreciëren. PAIN doet het wel minder goed in open lucht dan met een dak boven de hoofden, de sfeer van een verduisterde zaal gaat zo verloren, waarvoor hun muziek uiterst geschikt is.
Het begin kwam maar traag op gang. Met een vertraging van vijf minuten begonnen ze met een geluid dat nog niet optimaal was afgesteld. De zang stond te zacht en de bas te luid, waardoor sommige nummers haast onherkenbaar waren. Gelukkig verbeterde dit en barstte bij het tweede deel van de setlist het feest los. Zou Peter het overigens niet warm gehad hebben, met een jas met witte slierten aan die wat van een dwangbuis weg had.
De setlist bestond uit de nodige klassiekers en songs van hun laatste album 'You only live Twice'. De afsluiter was als kers op de taart 'Shut your Mouth', met een aantrekkelijk deuntje dat al doorheen het optreden door Duitse fans werd gezongen. Iedereen ging voluit met vrolijke moshpits, springen en enkele crowdsurfers. Geslaagd, maar PAIN kan beter.
Veel meer sfeer en volk was er bij Oomph! Deze Duitse band gekleed in matrozenpakjes hebben duidelijk veel succes in hun thuisland. Dit geldt trouwens zowat voor alle Duitse metalbands was de indruk na Rock Harz.
Oomph! haalt duidelijk hun inspiratie bij Rammstein. Niet alleen qua namen van nummers maar ook qua attitude en présence. Ze klinken zelfs vrij gelijkaardig, al draait het bij Oomph! duidelijk om plezier maken op het podium. Dat deden ze dan ook uitstekend want ook het Duitse publiek vermaakte zich goed. Muzikaal echter geen hoogstandje.